Mount up with cold to the bone for sunrice....

En toen ging die wekker ook echt om 2.30 uur.....
Na een snelle kop thee werden we ingeladen in the four weel drive en werden we letterlijk wakker geschud. Om een uurtje of 4 waren we boven op de berg waar het wachten begon....
Ondanks dat we best goed aangekleed waren waren enkele van ons binnen no time koud tot op het bot.
Geloof mij, dan duurt een uur wachten totdat de zon begint op te komen best lang. Eigenlijk idioot dat je met een paar honderd man een paar uur op een berg al kou lijdend gaat zitten wachten tot de zon op komt!!!
Het was de moeite dan toch zeker wel waard, uiteindelijk.
Na dezelfde hobbelweg weer naar beneden stond het beklimmen van de Bromo vulkaan, die we mooi in het zonnetje hebben gezien, op het programma.
Ik denk dat onze longen iets minder gezond naar huis gaan dan dat zij gingen, tjonge, wat een stof en vermoedelijk vulkaan as.
Het was een pittige klim door het mulle zand en de vele traptreden.
Het was een optie om op een klein zielig paardje naar boven te gaan. Maar zo sportief als wij zijn(of dierenliefhebber) was dat niet aan de orde.
Eenmaal boven konden we in de krater van de vulkaan kijken, indrukwekkend.
Dezelfde traptreden en door het zand weer terug naar de jeep.
Eenmaal terug in het hotel ontbijten en weer bij Yen in de 'van'. Die ons bracht naar het volgende hotel, Rumah kita in Kalibaru. Een oase van rust en een geweldig plekje waar wij allervriendelijkst werden ontvangen.... Jullie zijn toch met zijn drieën???
Dat was nou net niet het geval! En het hotel zat vol...wat nu?
Geen probleem, wij kregen de kamer van de eigenaar van het hotel en alles was opgelost.